نکاتی در خصوص عکاسی پرتره

پرتره نمایشی تصویری از شخصی است که معمولاً صورتش را نشان می دهد. این تعریف در حالی که از نظر فنی دقیق است، هر عکاسی در این زمینه خواهد گفت پرتره ها بسیار بیشتر از تصویرچهره فرد هستند. عکاسی پرتره در مورد ارتباطات انسانی است، در مورد این که بتوانید داستان نفری را ثبت کنید و آن را به اشتراک بگذارید، تصویری ثابت که خیلی چیزها را بدون استفاده از هیچ کلمه ای می گوید. این فقط اثری دیگر برای نمایش در وب سایت عکاسی نیست، بلکه لحظه ای در زمان است که نسل های آینده آن را به عنوان خاطره با ارزش نگه می دارند. این نکات عکاسی پرتره همه چیزهایی را که برای ثبت واقعی سوژه‌ها و گرفتن عکس‌ هایی که مردم ناگزیر به سمت آن‌ها کشیده می شوند را به شما می ‌آموزد.

ارتباط برقرار کنید

وقتی به عکاسی از مردم فکر می کنید، یکی از اولین چیزهایی که به ذهنتان می رسد احتمالاً اصطلاح 'فتوژنیک' است. در حالی که این معمولاً برای توصیف این که آیا فرد تمایل دارد در تصاویر خوب به نظر برسد (یا نه) استفاده می شود، در واقع ربطی به ظاهر آن ها ندارد. عامل اصلی در تعیین میزان رضایت سوژه از پرتره ها، سطح راحتی آن ها در مقابل دوربین است. برای تبدیل شدن به عکاس حرفه ای در این زمینه، یکی از مهم ترین مهارت هایی که باید در آن تسلط پیدا کنید، مهارت های فردی است. باید بتوانید ترس ها و نگرانی های سوژه را درک کنید تا موانع را بشکنید و اعتماد به نفس او را تقویت کنید. یکی از بهترین راه ها برای انجام این کار این است که قبل از شروع عکاسی با آن ها آشنا شوید. چند دقیقه کنار هم بنشینید و صحبت کنید. موضوعات احتمالی برای مطرح کردن در طول عکاسی را بیابید یا موسیقی مورد علاقه آن ها را پخش کنید تا به آرامش کمک کنید.

 روی چشم ها تمرکز کنید

چشم ها دریچه ای به روح و مهمترین عنصر در میان تمام نکات عکاسی پرتره هستند. مگر این که چشمان سوژه از دوربین پنهان باشد. در غیر این صورت، تصویر آسیب می بیند. مهم نیست که نور و ترکیب آن چقدر روی نقطه متمرکز است. این نکته یکی از مهم ترین نکات عکاسی برای مبتدیان است، به طوری که برخی از برندها (ahem, Sony) شروع به استفاده از Eye AF در دوربین ها کرده اند. نکته مهم دیگری که باید در مورد چشم های سوژه در نظر بگیرید، جهتی است که نگاه می کنند. وقتی به هر تصویر ثابتی که هر نوع حیوانی را نشان می دهد خیره می شویم (بله، این شامل انسان نیز می شود)، ذاتاً از خط چشم آن ها پیروی می کنیم. به همین دلیل، باید از نگاه کردن سوژه به سمتی مبهم اجتناب کنید، گویی چیزی وجود دارد که بیننده در خارج از کادر گم کرده است. به عنوان قانون کلی، باید سوژه مستقیماً به دوربین نگاه کند یا جهت بینی را دنبال کنید.

سوژه را هدایت کنید

برای به دست آوردن تصاویر خوب، باید یاد بگیرید که چگونه سوژه را هدایت کنید. دو چیز اصلی وجود دارد که باید هنگام انجام این کار در نظر بگیرید: آن چه می خواهید با تصویر منتقل شود و این که آیا بهترین زاویه را می گیرید یا خیر. در حالی که اولین مورد کاملاً به مفاهیم خلاقانه بستگی دارد، چند قانون وجود دارد که باید رعایت کنید تا سوژه را به زیباترین شکل ممکن ثبت کنید. احتمالاً شنیده اید که 'دوربین ده پوند اضافه می کند'. این در واقع درست است. رایج‌ ترین روش برای ژست گرفتن در مقابل دوربین، ایستادن در مقابل دوربین است، که در واقع همان روشی است که در آن چاق تر به نظر می ‌رسیم. زمانی که پرتره از شانه ها به بالا گرفته می شود، واضح تر است، زیرا صورت تمام عرض کادر را می گیرد. برای از بین بردن این ده پوند اضافی، از سوژه بخواهید به جای خیره شدن به دوربین، آن را نادیده بگیرد و شانه ها را در ارتفاع کمی متفاوت نگه دارد. این کار سوژه را به طور قابل توجهی کوچکتر نشان می دهد.

در مورد صورت، سوژه باید سر را کمی به جلو خم کند و سپس فک را به سمت پایین و بیرون فشار دهد. علاوه بر این که از زیبایی سوژه مطمئن می شوید، باید به محل قرارگیری دست نیز توجه کنید. وقتی دست ‌ها به ‌طور نا مناسب یا غیرطبیعی قرار می ‌گیرند، توجه بیننده بلافاصله به سمت آن ‌ها جلب می‌ شود. اگر سوژه موافق است از او بخواهید که برخی از اقدامات را انجام دهد. مثلا با سر خود بازی کند، به سمت دوربین برود، برقصند یا به کسی که در تصویر نیست لبخند بزند. مهمتر از همه، باید لیستی از ایده ها را از قبل ارائه دهید. اکانت های اینستاگرام عکاسی مورد علاقه تان را مرور کنید و برخی از عکس ها را برای الهام گرفتن ذخیره کنید. این ها ممکن است هم قبل و هم در حین عکاسی فوق العاده مفید باشند. حتی می توانید از سوژه بخواهید که نمونه های خودش را بیاورد.

احساس واقعی ثبت کنید.

اگر می‌ خواهید مردم با پرتره‌ ها ارتباط برقرار کنند، باید عکس ‌هایی بگیرید که احساسات واقعی را منتقل می‌ کنند. بیشتر اوقات، پرتره را به عنوان انتخاب سیاه یا سفید می بینیم: نگاه های خشن یا لبخندهای بزرگ. اما در بین این دو قطب متضاد، اقیانوسی از احساسات خام وجود دارد که منتظر کاوش هستند. هیچ چیز به اندازه احساسات واقعی ثبت شده در تصویر آن ها را جذاب نمی کند. به همین دلیل است که عکس های صادقانه یکی از بزرگترین گرایش های عکاسی هستند. هنگام کار با مشتریان، اغلب می بینید که آن ها چقدر تصاویر تار یا با نوردهی نامناسب را نسبت به عکس های فنی عالی انتخاب می کنند. این به این دلیل است که آن ها صرفاً به دنبال بازنمایی واقعی از خود هستند. کوچکترین تغییر در حالت چهره سوژه می تواند حال و هوای تصویر را کاملاً تغییر دهد. به همین دلیل، باید سعی کنید طیف گسترده ای از احساسات را که می توانید در مرحله پردازش انتخاب کنید، جذب کنید.

به رنگ ها توجه کنید

فهرست ویژگی ‌های بالقوه ‌ای که پرتره خوب می ‌تواند داشته باشد تقریباً بی ‌پایان است، اما موردی که همیشه باید وجود داشته باشد این است که همه چیز به موضوع مربوط  باشد. صرف نظر از نوع تصویر، فرمت، مکان، نور و حتی سبک عکاسی، هیچ چیز نباید توجه را از سوژه دور کند. یکی از رایج ترین اشتباهات در مورد عناصری که حواس بیننده را پرت می کنند، استفاده از لباس های روشن و رنگارنگ است.  برای اطمینان از اینکه قادر به گرفتن پرتره های برجسته هستید، باید تصاویر را با رنگ های مکمل ترکیب کنید. با استفاده از رنگ ‌هایی که با پس ‌زمینه یا رنگ پوست سوژه‌ تان هماهنگ هستند، می‌ توانید سوژه را برجسته و همه توجه را به بیان آن ها جلب کنید.

مکان مناسب پیدا کنید

دیدن عکاسان پرتره که بیشتر تصاویر را در یک مکان مشخص عکاسی می کنند بسیار معمول است. از این گذشته، هرچه بیشتر تحت شرایط خاص کار کنید، بهتر به نتایج مطلوب، دست خواهید یافت. مهم نیست که آن مکان چقدر زیبا یا راحت باشد، استفاده از آن برای همه مشتریان ایده آل نیست.

کار با نور را درک کنید

این مهارتی است که هر کسی می ‌خواهد عکس ‌های خوبی ثبت کند باید یاد بگیرد. تا روز تصویربرداری  باید برنامه محکم برای نورپردازی که قرار است استفاده کنید داشته باشید. در صورت امکان، مکان را از قبل جستجو کنید تا ببینید نور موجود چگونه بر ترکیب بندی هایی که در ذهن دارید تأثیر می گذارد. هنگام عکاسی در فضای باز، باید از عکاسی در ظهر که نور خورشید و سایه ها بیش از حد خشن هستند، خودداری کنید. در عوض ساعت طلایی عکاسی را هدف بگیرید، عکاسی در صبح زود یا اواخر بعد از ظهر. این دوره ی زمانی به سوژه این امکان را می دهد سایه های نا مطلوب را به حداقل برساند، بدون این که چشمانش را به دلیل درخشندگی زیاد جمع کند. 

اگرچه ممکن است در ابتدا عجیب به نظر برسد، اما باید از فلاش خارج از دوربین حتی در روز آفتابی که در فضای باز عکاسی می کنید استفاده کنید. داشتن منبع نوری که از زاویه‌ ای متفاوت می ‌آید، عمق زیادی به تصویر اضافه می ‌کند و همچنین امکان می‌ دهد از دیافراگم‌ های کوچک ‌تر استفاده کنید و عمق میدان را افزایش دهید. اگر به هیچ منبع نور مصنوعی خارج از دوربین دسترسی ندارید، همیشه می توانید از پنجره استفاده کنید. باید به هیستوگرام دوربین توجه زیادی داشته باشید و ببینید چگونه باید نور را تغییر دهید تا نوردهی تصویر متعادل شود. علاوه بر فیلترهای با چگالی خنثی یا فلاش‌های اختصاصی، بازتابنده یک وسیله جانبی ارزشمند است که می ‌توانید از آن برای بازگرداندن نور به سوژه و پر کردن سایه‌ های نا خواسته استفاده کنید.

برگردان به فارسی: سولماز همدانی

کاری از تیم تولید محتوای مجتمع فنی تهران نمایندگی ونک