نگاهی به بازار مد و فشن

نگاهی به بازار مد و فشن

صنعت مد

صنعت مد، شرکت جهانی چند میلیارد دلاری که به تجارت تولید و فروش لباس اختصاص دارد. برخی از ناظران بین صنعت مد و صنعت پوشاک تمایز قائل می شوند، اما در دهه 1970 مرزهای بین آن ها از بین رفته بود. مد را به‌طور ساده به‌عنوان سبک لباس‌ها و اکسسوری‌هایی که در هر زمان معینی توسط گروه‌هایی از مردم به کار برده می شوند، تعریف می‌شود.

ممکن است به نظر تفاوت‌هایی بین مدهای طراحان گران‌قیمتی که در پاریس یا نیویورک نشان داده می‌شوند و لباس‌های ورزشی تولید انبوه و سبک‌های خیابانی که در مراکز خرید و بازارهای سراسر جهان فروخته می‌شوند، وجود داشته باشد. با این حال، صنعت مد شامل طراحی، تولید، توزیع، بازاریابی، خرده‌فروشی، تبلیغات و ترویج انواع پوشاک (مردانه، زنانه و بچه‌گانه) از کمیاب‌ترین و گران‌ترین لباس‌های مد روز تا لباس‌های معمولی روزمره - از لباس‌های مجلسی گرفته تا شلوارهای ورزشی معمولی است.

گاهی اوقات اصطلاح گسترده تر 'صنایع مد' برای اشاره به صنایع و خدمات بی شماری استفاده می شود که میلیون ها نفر را در سطح بین المللی به کار می گیرند.

صنعت مد محصول عصر مدرن است. تا قبل از اواسط قرن نوزدهم، تقریباً تمام لباس‌ها برای افراد دست‌ساز تولید می‌شد، چه به‌عنوان تولید خانگی یا به سفارش خیاط‌ها. در آغاز قرن بیستم - با ظهور فناوری‌های جدید مانند چرخ خیاطی، ظهور سرمایه‌داری جهانی و توسعه سیستم تولید کارخانه‌ای و تکثیر فروشگاه‌های خرده‌فروشی مانند فروشگاه‌های زنجیره ای بزرگ- لباس‌ها به طور فزاینده‌ای به وجود آمدند. به تولید انبوه در اندازه های استاندارد و فروش با قیمت های ثابت رسید.

اگرچه صنعت مد ابتدا در اروپا و آمریکا توسعه یافت، اما امروزه این صنعت به شدت جهانی شده است به طوری که اغلب در یک کشور لباس طراحی می شود، در کشوری دیگر تولید می شود و در کشور سوم فروخته می شود. به عنوان مثال، یک شرکت مد آمریکایی ممکن است پارچه را از چین تهیه کند و لباس ها را در ویتنام تولید کند، در ایتالیا تمام شود و به انباری در ایالات متحده ارسال شود تا در خرده فروشی های بین المللی توزیع شود.

صنعت مد برای مدت طولانی یکی از بزرگترین تجارت ها در ایالات متحده بوده است و در قرن بیست و یکم نیز همینطور باقی مانده است. با این حال، با انتقال فزاینده تولید به خارج از کشور، به ویژه به چین، اشتغال به طور قابل توجهی کاهش یافت. از آن جایی که داده‌های صنعت مد معمولاً برای اقتصادهای ملی گزارش می‌شود و بر حسب بخش‌های مختلف صنعت بیان می‌شود، به‌دست آوردن ارقام کلی برای تولید جهانی منسوجات و پوشاک دشوار است. با این حال، با هر معیاری، این صنعت بدون شک سهم قابل توجهی از تولید اقتصادی جهان را به خود اختصاص می دهد.

صنعت مد از چهار سطح تشکیل شده است: تولید مواد خام، عمدتاً الیاف و منسوجات، همچنین چرم و خز. تولید کالاهای مد توسط طراحان، تولیدکنندگان، پیمانکاران و دیگران؛ خرده فروشی و انواع تبلیغات. این سطوح شامل بسیاری از بخش‌های مجزا اما وابسته به یکدیگر است که همگی به هدف برآوردن تقاضای مصرف‌کننده برای پوشاک در شرایطی اختصاص داده شده‌اند که شرکت‌کنندگان در صنعت مد را قادر می‌سازد تا با سود فعالیت کنند.

بخش های کلیدی صنعت مد

طراحی و تولید پارچه

بیشتر مدها از منسوجات ساخته می شوند. اتوماسیون جزئی ریسندگی و بافندگی پشم، پنبه و سایر الیاف طبیعی یکی از اولین دستاوردهای انقلاب صنعتی در قرن هجدهم بود. در قرن بیست و یکم، این فرآیندها بسیار خودکار هستند و توسط ماشین‌های پرسرعت کنترل شده توسط کامپیوتر انجام می‌شوند.

بخش بزرگی از صنعت نساجی پارچه هایی را برای استفاده در پوشاک تولید می کند که هم از الیاف طبیعی (مانند پشم، پنبه، ابریشم و کتان) و الیاف مصنوعی (مانند نایلون، اکریلیک و پلی استر) استفاده می شود. علاقه فزاینده به مد پایدار (یا مد زیست محیطی) منجر به استفاده بیشتر از الیاف دوستدار محیط زیست، مانند کنف شد. پارچه های مصنوعی با تکنولوژی بالا خواصی مانند رطوبت زدایی (مانند کول مکس)، مقاومت در برابر لکه (مانند محافظ پارچه  با تکنولوژی بالا)، حفظ یا دفع گرمای بدن و محافظت در برابر آتش، سرما (مثلاً کولار) را به همراه دارند. پارچه ها با طیف وسیعی از اثرات از طریق رنگرزی، بافندگی، چاپ و سایر فرآیندهای ساخت و تکمیل تولید می شوند.

همراه با پیش‌بینی‌کنندگان مد، تولیدکنندگان نساجی قبل از چرخه تولید پوشاک برای ایجاد پارچه‌هایی با رنگ‌ها، بافت‌ها و سایر کیفیت‌هایی که تقاضای مصرف‌کننده را پیش‌بینی می‌کنند، کار می‌کنند.

طراحی و ساخت مد

از لحاظ تاریخی، تعداد کمی از طراحان مد به طراحان معروف تبدیل شده‌اند، مانند کوکو شانل یا کالوین کلین، که مجموعه‌های معتبری از مد سطح بالا ایجاد می‌کنند. این طراحان در ایجاد روند در مد تأثیرگذار هستند، اما بر خلاف تصور رایج، سبک های جدیدی را دیکته نمی کنند. بلکه سعی می کنند لباس هایی طراحی کنند که تقاضای مصرف کننده را برآورده کند.

اکثریت قریب به اتفاق طراحان به‌عنوان بخشی از تیم‌های طراحی، به‌صورت ناشناس برای تولیدکنندگان کار می‌کنند و سبک‌های روتین را با لباس‌های قابل فروش برای مصرف‌کنندگان عادی تطبیق می‌دهند. طراحان از طیف گسترده ای از منابع، از جمله لباس های فیلم و تلویزیون، استایل های خیابانی و لباس های ورزشی الهام می گیرند. برای اکثر طراحان، روش‌های طراحی سنتی، مانند انجام طرح‌ها روی کاغذ و پارچه روی مانکن‌ها، با تکنیک‌های طراحی به کمک رایانه تکمیل یا جایگزین شده‌اند. اینها به طراحان اجازه می دهد تا به سرعت تغییراتی را در نمای طرح پیشنهادی، پارچه، تزئینات و عناصر دیگر ایجاد کنند و به آنها این امکان را می دهند که تغییرات پیشنهادی را بلافاصله با همکاران خود به اشتراک بگذارند.

خرده فروشی مد، بازاریابی و بازرگانی

زمانی که لباس ها طراحی و تولید شدند، باید فروخته شوند. اما لباس چگونه از تولید کننده به مشتری می رسد؟ کسب و کار خرید لباس از تولید کنندگان و فروش آن به مشتریان به عنوان خرده فروشی شناخته می شود. خرده فروشان سه تا شش ماه قبل از اینکه مشتری بتواند لباس را در فروشگاه خریداری کند، خریدهای اولیه را برای فروش مجدد انجام می دهند.

خرده فروشی مد

بازاریابی مد، فرآیند مدیریت جریان کالا از انتخاب اولیه طرح های تولید شده تا ارائه محصولات به مشتریان خرده فروشی با هدف به حداکثر رساندن فروش و سودآوری یک شرکت است. بازاریابی مد موفق به درک تمایل مصرف کننده و پاسخگویی با محصولات مناسب بستگی دارد. بازاریابان از داده‌های ردیابی فروش، توجه به پوشش رسانه‌ای، گروه‌های تمرکز، و سایر ابزارها برای تعیین اولویت‌های مصرف‌کننده برای ارائه بازخورد به طراحان و تولیدکنندگان در مورد نوع و مقدار کالاهای تولیدی استفاده می‌کنند. بنابراین، بازاریابان مسئول شناسایی و تعریف مشتریان هدف تولیدکننده مد و پاسخگویی به ترجیحات آن مشتریان هستند.

بازاریابی در دو سطح عمده فروشی و خرده فروشی انجام می شود. شرکت هایی که محصولات خود را به صورت خرده نمی فروشند باید آن محصولات را با قیمت عمده فروشی در دست خرده فروشان مانند بوتیک ها، فروشگاه های بزرگ و شرکت های فروش آنلاین قرار دهند.

آن ها از شوهای مد، کاتالوگ ها و نیروی فروش محصولات نمونه استفاده می کنند تا تناسب نزدیکی بین محصولات سازنده و مشتریان خرده فروش پیدا کنند. بازاریابان برای شرکت هایی که محصولات خود را به صورت خرده  می فروشند، در درجه اول به دنبال تطبیق محصولات با پایگاه مشتری هستند. در سطح عمده‌فروشی و خرده‌فروشی، بازاریابی همچنین شامل فعالیت‌های تبلیغاتی مانند تبلیغات چاپی و رسانه‌های دیگر است که با هدف ایجاد شناخت برند و شهرت برند به دلیل ویژگی‌های متنوعی مانند کیفیت، قیمت پایین، یا مد روز بودن انجام می‌شود.

نمایش مد

طراحان و تولیدکنندگان مد، لباس های خود را نه تنها برای خرده فروشان (مانند خریداران مد) بلکه به رسانه ها (روزنامه نگاران مد) و مستقیماً به مشتریان تبلیغ می کنند. در اواخر قرن نوزدهم، خانه‌های مد پاریس شروع به ارائه تماشای خصوصی جدیدترین مدها به مشتریان خود کردند.

در اوایل قرن بیستم، نه تنها خانه‌های لباس، بلکه فروشگاه‌های بزرگ نیز به طور مرتب نمایش مد را با مدل‌های حرفه‌ای برگزار می‌کردند. به تقلید از شیک پوشان پاریسی، طراحان لباس های آماده در کشورهای دیگر نیز شروع به برپایی نمایش مد برای مخاطبانی کردند که مشتریان خصوصی، روزنامه نگاران و خریداران را گردآوری می کرد. در اواخر قرن بیستم و اوایل قرن بیست و یکم، نمایش‌های مد پیچیده‌تر و نمایشی‌تر شدند، در مکان‌های بزرگ‌تر برای مدل‌ها برگزار می‌شدند و نقش برجسته‌تری در ارائه مدهای جدید داشتند.

رسانه و بازاریابی

رسانه ها از هر نوع برای بازاریابی مد ضروری هستند. اولین مجلات اختصاصی مد در اواخر قرن 18 در انگلستان و فرانسه ظاهر شد. در قرن نوزدهم، مجلات مد – مانند La Mode Illustrée فرانسوی، خانم بریتانیایی و کتاب بانوی آمریکایی، تکثیر و شکوفا شدند.

مجلات مد، شامل مقالات، تصاویر رنگارنگ و تبلیغات، به همراه پیشرفت های دیگر مانند پیشرفت تکنولوژی چرخ خیاطی ها، فروشگاه های بزرگ و لباس های آماده تولید شده در اندازه های استاندارد، نقش مهمی در ترویج دموکراتیک شدن مد در عصر مدرن داشتند. توسعه روش‌های موثر و ارزان برای بازتولید عکس‌ها در رسانه‌های چاپی در اوایل قرن بیستم منجر به ظهور عکاسی مد و مجلات مد بسیار مصور مانند ووگ شد. تبلیغات مجلات به سرعت به یک ابزار بازاریابی اصلی برای صنعت مد تبدیل شد.

مد جهانی

اکثر مردم در جهان امروز چیزی را می پوشند که می توان آن را 'مد جهانی' توصیف کرد، یک نسخه ساده و بسیار کم هزینه از لباس های غربی، اغلب یک تی شرت با شلوار یا دامن، که در مقیاس انبوه تولید می شود. با این حال، بسیاری از صنایع کوچکتر و تخصصی مد نیز در بخش‌های مختلف جهان وجود دارند که به بازارهای ملی، منطقه‌ای، قومی یا مذهبی خاصی پاسخ می‌دهند. به عنوان مثال می توان به طراحی، تولید و بازاریابی ساری در هند و بوبو در سنگال اشاره کرد. این صنایع به موازات صنعت مد جهانی در مقیاسی جزئی و محلی فعالیت می کنند.

سیستم مد

صنعت مد بخشی از یک پدیده اجتماعی و فرهنگی بزرگتر به نام 'سیستم مد' را تشکیل می دهد، مفهومی که نه تنها تجارت مد، بلکه هنر و صنعت مد و نه تنها تولید، بلکه مصرف را نیز در بر می گیرد. طراح مد عامل مهمی است، اما مصرف‌کننده، فردی که لباس را انتخاب می‌کند، می‌خرد و می‌پوشد و همچنین زبان و تصاویری که به نحوه تفکر مصرف‌کنندگان در مورد مد کمک می‌کند نیزعوامل مهمی هستند.

سیستم مد شامل تمام عواملی است که در کل فرآیند تغییر مد نقش دارند. برخی از عوامل ذاتی مد هستند، که شامل تغییرات به خاطر تازگی است. عوامل دیگر خارجی هستند (به عنوان مثال، رویدادهای مهم تاریخی مانند جنگ ها، انقلاب ها، رونق یا رکود اقتصادی، و جنبش فمینیستی). گرایش‌های فردی (مانند مدونا و دایانا، شاهزاده خانم ولز) نیز مانند تغییرات در سبک زندگی (مثلاً ورزش‌های جدید، مانند زمانی که اسکیت‌برد در دهه 1960 معرفی شد) و موسیقی (مانند راک اند رول، هیپ هاپ) نقش دارند. مد یک پدیده اجتماعی پیچیده است که شامل انگیزه‌های گاهی متناقض مانند ایجاد هویت فردی و عضویت در یک گروه، تقلید از رهبران مد و شورش علیه همنوایی است. صنعت مد با تنوع و انعطاف پذیری کافی برای ارضای تمایل هر مصرف کننده برای پذیرش یا حتی رد مد روز، پیشرفت می کند.

            👈 برای تماس مستقیم با کارشناس دوره در واتساپ کلیک کنید 

            ☎ یا با شماره تلفن   ۰۲۱۸۸۸۸۹۷۹۶ داخلی ۱۰۹ تماس بگیرید. 

            🌍 ونک، نرسیده به میدان ونک، خیابان شانزدهم، مجتمع فنی تهران نمایندگی ونک