آیا هوش مصنوعی از انسان مستقل است؟
هوش مصنوعی از زمانی که آلن تورینگ برای اولین بار در سال 1950 در مورد مفهوم 'ماشین فکر' توضیح داد راه درازی را پیموده است. اما هنوز فاصله قابل توجهی بین تصور رایج از هوش مصنوعی و واقعیت این فناوری در حال رشد وجود دارد. علیرغم گسترش کاربردهای هوش مصنوعی، عبارت 'هوش مصنوعی' همچنان کنجکاوی بسیاری را برمی انگیزد. در واقع، میراث هوش مصنوعی، ما را شرطی کرده که آن را به عنوان فناوری ای بدانیم که بدون دخالت انسان عمل می کند. جای تعجب نیست که بسیاری از عملکرد های هوش مصنوعی برای بهبود درک خود از مکالمات صوتی به کمک انسان متکی است یا این که استارتاپ های متعدد، فناوری کارگران انسانی را برای نمونه سازی و تقلید از عملکرد هوش مصنوعی استخدام می کنند.
واقعیت این است که ما هنوز با دستیابی به هوش مصنوعی تعمیم یافته ای که از نظر عملکردی معادل ذهن انسان باشد فاصله داریم. چه اولین هوش مصنوعی تعمیم یافته یک سال یا 100 سال آینده متولد شود، هوش مصنوعی همیشه به کنترل فنی و تخصص انسان نیاز دارد تا با پتانسیل کامل به روشی اخلاقی، مسئولانه و ایمن عمل کند. در زیر، نگاهی خواهیم داشت به چند نمونه از چگونگی تکیه هوش مصنوعی به کنترل انسان در انواع برنامه های کاربردی و نوظهور و توضیح می دهیم که چرا حتی باهوش ترین هوش مصنوعی همچنان به کمک انسانی نیاز دارد. برای سال ها، پلتفرم های رسانه های اجتماعی تنها بر الگوریتم هایی برای مرتب سازی و توصیه محتوا به کاربران متکی بودند. این موتورهای توصیه، تنظیمات برگزیده کاربران را با مشاهده رفتار آن ها ردیابی می کردند و محتوای اضافی را که مطابق با سلیقه کاربر بود، پیشنهاد می دادند. متأسفانه، طبق گزارشی توسط سوشیال مدیا مشخص شد که این الگوریتم ها با حمایت از محتوا برای ایجاد تعامل به ایجاد مشکلات کمک کرده اند. گزارشی که توسط مجله تایم منتشر شد اشاره کرد که منتقدان، الگوریتم ها را برای دمیدن جان تازه ای به تئوری های تعقیب مخاطبان جدید متهم می کنند.
اکنون، بسیاری از پلتفرم ها برای چشم انداز مورد نیاز به کارگران انسانی روی می آورند. فیس بوک اعلام کرد قصد دارد تیمی از ویراستاران را برای مدیریت داستان ها در پلتفرمش در تلاش برای بازگرداندن شهرت خود به عنوان منبع اطلاعاتی مورد اعتماد استخدام کند. سایر برندهای فناوری و سرگرمی، عنصر انسانی را در سیستم های مدیریت محتوا برجسته کرده اند. الگوریتم ها ممکن است در یافتن محتوای متناسب با ترجیحات ما عالی باشند. اما به سادگی نمی توانند پیامد های اجتماعی گسترده تر پیشنهاد هایی را که ارائه می کنند، توضیح دهند. پلتفرم های رسانه های اجتماعی احتمالاً تصدیق می کنند که صرف نظر از این که فناوری هوش مصنوعی چقدر پیشرفته شود، هنوز انسان ها برای تهیه محتوا برای همنوعان شان مناسب تر هستند.
پزشکی؛ ترکیب هوش انسان و ماشین
در سال 2016، تیمی از آسیب شناسان هاروارد تکنیک مبتنی بر هوش مصنوعی طراحی کردند که برای شناسایی سلول های سرطان سینه طراحی شده بود. روش تشخیصی خودکار به تنهایی قادر به شناسایی دقیق سلول های سرطانی در حدود 92 درصد موارد بود. این رقم نسبت به میزان موفقیت پاتولوژیست های انسانی که در حدود 96 درصد مواقع به طور دقیق سلول های سرطانی را شناسایی می کنند، ناامید کننده است. با این حال، قابل توجه ترین نتایج این مطالعه زمانی به دست آمد که تیم پشت سیستم تشخیصی تجزیه و تحلیل هوش مصنوعی، مهارت آسیب شناسان انسانی را با روش های محاسباتی خودکار ترکیب کردند.
تجزیه و تحلیل ترکیبی، دقت تقریباً کاملی ایجاد کرد و 99.5 درصد از سلول های سرطانی را به درستی شناسایی کرد. در این مورد، ورود انسان فقط خطای ماشین را جبران نمی کند. بلکه تلاش های ترکیبی انسان و ماشین تأثیر بیشتری نسبت به هر دوی آن ها به تنهایی ایجاد کرد. سیستم هاروارد ممکن است روزی پیشرفت کند تا به طور مستقل به دقت تشخیصی 99.5 درصد یا بیشتر برسد. با این حال، تا زمانی که شکاف اساسی بین هوش مصنوعی و هوش بیولوژیکی وجود داشته باشد، انسان ها به ارائه دیدگاه های منحصر به فرد خود ادامه خواهند داد که می تواند برای هوش مصنوعی مفید باشد.
ماشین های خود ران
یکی از هیجان انگیز ترین برنامه های نو ظهور هوش مصنوعی که از دنیای وسایل نقلیه خود ران می آید این پتانسیل را دارند که نحوه حرکت ما در جهان را کاملاً تغییر دهند. وسایل نقلیه خود ران یا خود روهای خود ران، از حسگرها برای تشخیص محیط اطراف استفاده می کنند و سپس به صورت الگوریتمی تعیین می کنند که چگونه از نقطه A به نقطه B بهترین حرکت را انجام دهند. این فناوری به متخصصان انسانی، هم در فرآیند تاکتیکی کار با وسیله نقلیه و هم در فرآیند های شناختی مورد نیاز برای تشخیص علائم و موانع رایج در جاده ها نیاز دارد که آن را آموزش دهند. در حال حاضر بسیاری از شرکت ها خودروهای خود رانی را توسعه داده اند که آماده حضور در خیابان ها است.
اما در حال حاضر، این وسایل نقلیه هنوز به کمک انسانی نیاز دارند. یکی از استارت آپ ها در حال توسعه فناوری است که به اپراتورهای انسانی - رانندگان متخصصی که پیشرفت خودرو را از دور مشاهده می کنند - اجازه می دهد تا در شرایط سخت، رانندگی سیستم خودران را بر عهده بگیرند. به لطف واکنش سریع و توانایی در یاد آوری کامل و رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی، هوش مصنوعی در شرایط استاندارد جاده نسبت به رانندگان انسانی برتری دارد. با این حال، این برتری نتیجه آموزش است. مزیت های مبتنی بر هوش مصنوعی به محض این که اتفاقی بیفتد که هوش مصنوعی برای مدیریت آن آموزش ندیده است، از بین می روند. وقتی این اتفاق بیفتد، قدرت پردازش هوش مصنوعی باید خلاقیت و سازگاری انسان را داشته باشد.
هوش مصنوعی همیشه به کمک انسان نیاز دارد
هوش مصنوعی قادر به انجام بسیاری از کارهایی است که انسان به سادگی نمی تواند انجام دهد. مانند محاسبه مبالغ هنگفت یا غربال کردن مقادیر عظیمی از داده ها. جای تعجب نیست که بسیاری نسبت به نقشی که بشریت در زمانی که این ماشین های فکری قادر به کار مستقل باشند، ایفا خواهد کرد، مضطرب شده اند. با این حال، همان طور که مثال های بالا به ما یاد آوری می کنند، هوش مصنوعی همیشه بر روی شانه های هوش انسانی ایستاده است. ممکن است در توانایی در پیش بینی ترجیحات ما یا رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی بسیار برتر باشد، اما هنوز هم از دیدگاه علم جدید، چیزهای زیادی برای به دست آوردن دارد. در نهایت، تا زمانی که فناوری هوش مصنوعی برای انسان ها استفاده می شود و تا زمانی که برنامه های کاربردی جدید برای یادگیری هوش مصنوعی و وظایف جدیدی برای تسلط بر آن وجود دارد هوش مصنوعی به کنترل انسان نیاز دارد.
برای مشاهده دوره های برنامه نویسی کلیک کنید
برگردان به فارسی: سولماز همدانی
کاری از تیم تولید محتوای مجتمع فنی تهران نمایندگی ونک
لینک این مطلب را کپی کنید:
کپی شد!
