نکاتی در مورد طراحی فضای سبز

فضاهای سبز شهری ابزار مهمی برای شهرهای در حال رشد برای تضمین سلامتی شهروندان و کمک به مبارزه با تغییرات آب و هوایی است. در حالی که مزایای زیادی برای زندگی در شهرهای بزرگ وجود دارد، مانند فرصت های شغلی بهتر و دسترسی به جامعه گسترده تر و متنوع تر، چالش های زیادی نیز وجود دارد. قیمت بالای اجاره‌بها، رفت‌وآمدهای طولانی، آلودگی، سر و صدا و ترافیک همگی می‌توانند بر سلامت و شادی ما تأثیرگذار بوده و بر کیفیت زندگی شهروندان تأثیر منفی بگذارند.

تحقیقات زیادی در طول سال ها انجام شده است که نشان می دهد فضای سبز چقدر برای سلامت جسمی و روانی ساکنان اهمیت دارد. طبق مطالعه اخیر مجله بین المللی تحقیقات بهداشت محیطی، صرف 20 دقیقه در پارک می تواند به میزان قابل توجهی احساس رضایت ما را از زندگی افزایش دهد.

برای اطمینان از این که شهرها می توانند کیفیت معقولی از زندگی را در آینده ای نه چندان دور ارائه دهند، ایجاد و حفظ فضاهای سبز به یک تمرکز رو به رشد تبدیل شده است. مراکز شهری جهان در حال حاضر 55 درصد از جمعیت جهان را پشتیبانی می کنند، اما اداره امور اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد پیش بینی می کند که این تعداد تا سال 2050 به 68 درصد برسد.

مزایای فضاهای سبز شهری فقط به ساکنان شهر محدود نمی شود. با رسیدن تغییرات آب و هوایی به نقطه بحرانی، پرورش محیط های طبیعی در مناظر شهری راهی عالی برای کاهش میزان کربن یک شهر است.

فضاهای سبز همچنین می تواند به محافظت از شهروندان در برابر خطرات فوری تغییرات آب و هوایی کمک کند. پوشش گیاهی متراکم، مناطق سایه‌داری ایجاد می‌کند که به خنک شدن شهرها در طول موج گرما کمک می‌کند و مناطقی از خاک و چمن می‌توانند با جذب آب اضافی به کاهش سیل کمک کنند.

علاوه بر این، فضاهای سبز می تواند یک موهبت بزرگ برای گردشگری باشد. پارک مرکزی شهر نیویورک پس از مجسمه آزادی از نظر گشت و گذار در رتبه دوم قرار دارد و با یک مرور سریع در فید اینستاگرام مطمئناً تصویری از 'ابردرختان' گیاه شناسی مشهور شهر را نشان می دهد.

فضاهای سبز می تواند چیزی باشد که یک شهر را می سازد یا از بین می برد و چه به نفع شهروندان باشد، چه محیط زیست یا گردشگری، دولت ها در حال ابداع راه های هوشمندانه ای برای گنجاندن طبیعت در محیط های شهری برای نسل های آینده هستند.

بازیابی منظره از دست رفته

در سئول، پایتخت کره جنوبی، دولت با دقت کار کرده است تا فضای سبز شهر را که در دهه 1950 آسفالت شده و به یک آزادراه تبدیل شده بود، بازسازی کند. پروژه بازسازی در سال 2003 توسط شهردار وقت سئول لی میونگ باک آغاز شد. در آن زمان، شهر مرکزی فاقد جذابیت و زیبایی بود و او معتقد بود که بازسازی این فضای سبز تاریخی به تقویت وجهه کره و تشویق سرمایه‌گذاری خارجی و گردشگری کمک می‌کند. او همچنین بر این باور بود که این جریان همچنین کانالی برای امداد سیل برای شهر مرکزی ایجاد کرده و محیط جذاب تری را برای کارگران و ساکنان فراهم می کند.

این پروژه بحث برانگیز تلقی می شد زیرا به معنای تخریب آزادراه موجود بود و ورود خودروها به بخش مرکزی شهر را سخت تر می کرد. برای کاهش ترس از تراکم ترافیک، خطوط اختصاصی اتوبوس سریع با امتیاز کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در شهر معرفی شد.

این جریان مدرن که در سال 2005 افتتاح شد، مسیر رودخانه اصلی را دنبال می‌کند و فضای سبزی را فقط برای عابران پیاده برای کارکنان اداری فراهم می‌کند تا به آرامی قهوه بنوشند، افراد مسن استراحت کرده و کودکان بازی کنند.

طبق یک مطالعه موردی توسط سازمان غیرانتفاعی طراحی پایدار بنیاد معماری منظر، نهر و بستر بازسازی شده رودخانه به خنک شدن دمای هوای شهر کمک می کند، آلودگی هوا و تراکم ذرات ریز را تا 35 درصد کاهش داده و روزانه 1408 گردشگر بین المللی را به خود جذب می کند و برای مشاغل اطراف سود آور است.

ایجاد یک جنگل شهری

با قدم زدن در CBD سنگاپور، به نظر می رسد هر اینچ از شهر که به طور فعال برای زیرساخت ها استفاده نمی شود، تحت سلطه فضای سبز است. آسمان‌خراش‌های شهر یک سایبان استوایی با باغ‌های عمودی چشم‌نواز، مزارع روی پشت‌بام، تراس‌های آسمانی و طبقه‌های اختصاصی گیاه‌شناسی ایجاد می‌کنند.

این اتفاقی نیست. هنگامی که سنگاپور در سال 1965 از مالزی استقلال یافت، لی کوان یو، رئیس جمهور بنیانگذار این کشور، باغ شهری با فضای سبز فراوان و جنگل را برای شهروندان در نظر گرفت.

برنامه ریزی شهری سنگاپور تا ابد تحت تأثیر دیدگاه اصلی Yew بوده است، اما با پنج میلیون نفر ساکن در 269 مایل مربع (697 کیلومتر مربع)، سبز نگه داشتن شهر کار آسانی نیست. کمبود فضا، سنگاپور را بر آن داشته است تا جایگاه خود را به عنوان یک باغ شهر از طریق افزایش جمعیت و شهرنشینی حفظ کند.

در سال 2009، دولت برنامه LUSH را راه‌اندازی کرد که لازم بود فضاهای سبز در تمام پیشرفت‌های جدید گنجانده شود. این برنامه به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا از دیوارها، تراس‌ها و پشت بام‌ها برای تکمیل سهمیه خود استفاده کنند و راه‌حل‌های نوآورانه را الهام بخشند. هتل خیره‌کننده پارک رویال در پیکرینگ با باغ‌های آسمانی منحنی و تراس‌های استوایی، اغلب به عنوان بزرگترین موفقیت برنامه ذکر می‌شود.

پروژه LUSH پس از افزودن موفقیت آمیز 40 هکتار به فضای سبز شهری در سال 2017 موفقیت خود را جشن گرفت. فضاهای سبز بخش مهمی از استراتژی بلندمدت سنگاپور برای انتشار کم و تنوع حیات وحش شهر است. مشاهده‌ای که اخیرا توسط هیئت پارک‌های ملی سنگاپور انجام شد، 53 گونه پرنده و 57 گونه پروانه را در 30 باغ مختلف روی پشت‌بام ثبت کرد.

دولت، هدف بلندپروازانه دوبرابر کردن فضای سبز مرتفع شهرها را تا سال 2030 تعیین کرده است که برنامه LUSH برای آن کلیدی است. از ژوئن امسال، وسواس فضای سبز کشور حتی شاهد نصب باغ های روی پشت بام بر روی اتوبوس های شهری بود.

سبز کردن فضاهای متروکه

در ژوئیه سال جاری، شهر نیویورک بخش پایانی یک پروژه نوسازی شهری را افتتاح کرد که به عنوان High Line شناخته می شود. های لاین که در غرب منهتن واقع شده است، یک پارک عمومی 1.45 مایلی است که بر روی خط ریلی نیویورک که زمانی متروک بود، ساخته شده است. این خط ریلی که در ابتدا برای حمل بار به کارخانه ها و انبارها استفاده می شد، پس از توقف صنعت تولید در سال 1980 از کار افتاد و متروک شد.

راه‌آهن به یک ویرانه‌ی شهری تبدیل شد که برای تخریب نهایی در نظر گرفته شده بود. با این حال، در سال 1999، دو نفر از اعضای جامعه محلی، سازمانی به نام Friends of the High Line تشکیل دادند و با موفقیت از دولت محلی درخواست کردند که فضای شهری مرتفع را برای استفاده ساکنان شهر تغییر دهد.

های لاین که اکنون تکمیل شده توسط معماران دیلر اسکوفیدیو + رنفرو طراحی شده است، یک پوستر برای توسعه موفق شهری است که در ایالات متحده و خارج از کشور به دلیل طراحی نوآورانه اش مورد تحسین قرار گرفته است. این فضا ویژگی‌های اصلی خط راه‌آهن را حفظ می‌کند. از جمله مسیرها و تیرهای فولادی که برای قاب‌بندی و تعریف انواع فضاهای سبز، از جنگل‌های خاکستری وحشی و مراتع گرفته تا پارک‌ها و باغ‌های آراسته استفاده می‌شوند.

این پارک با فراهم کردن فضاهای تفریحی سبز که مرتفع شده و به دور از استرس شهر هستند، بخش زمانی کسل‌کننده و صنعتی شهر نیویورک را احیا کرده است. ارزش املاک و مستغلات اطراف High Line به شدت افزایش یافته است که نشان دهنده ارزش بالایی است که ساکنان و مشاغل به مجاورت فضای سبز می گذارند.

اما اثرات مثبت های لاین به غرب منهتن محدود نمی شود. این پارک از یک سیستم بام سبز استفاده می کند که آب را به دام می اندازد، استرس شبکه فاضلاب شهر را در دوره های پر بارندگی کاهش می دهد و به یک جاذبه گردشگری ارزشمند تبدیل شده است. های لاین یکی از جاذبه‌های دیدنی در شهر نیویورک در نظر گرفته می‌شود و در راهنمای سفر نیویورک به آن اشاره شده است.

آینده فضای سبز شهری

فضای سبز شهری امروزی که ممکن است زمانی یک پارک ساده بوده باشد، خلاقیت بیشتری دارد. تب فضای سبز در حال گسترش است و دولت ها در حال تدوین استراتژی های جسورانه جدید هستند تا اطمینان حاصل کنند که مناظر شهر در کنار رشد جمعیت و شهرنشینی، سبز و زیبا باقی می مانند.

در سال 2018، شهر لندن هدف هیجان انگیز تبدیل شدن به سبزترین شهر جهان را تعیین کرد که شامل ساخت یک پارک طبیعی 23 کیلومتری و مسیر دوچرخه سواری و تغییر فضاهای بزرگ کم استفاده برای ایجاد زیستگاه های طبیعی جدید با تنوع زیستی بود. اگر طرح آنها موفقیت آمیز باشد، تا سال 2050، 50 درصد از شهر لندن به فضای سبز، رودخانه ها و دریاچه ها اختصاص خواهد یافت.

مونترال، پایتخت فرانسه کانادا، همیشه در زمینه انرژی سبز و زیرساخت‌های پایدار پیشتاز بوده است، اما دولت محلی اقداماتی را انجام داده و طرح‌هایی را برای یک منطقه بیابانی جدید به مساحت 3000 هکتار در مجاورت شهر رونمایی کرده است.

با توجه به اینکه تغییرات آب و هوایی مستقیماً زیست‌پذیری کل جهان را تهدید می‌کند، این طرح‌های فضای سبز بخشی از کاری است که باید برای محافظت از نسل‌های آینده انجام شود.

برگردان به فارسی: سولماز همدانی

کاری از تیم تولید محتوای مجتمع فنی تهران نمایندگی ونک

برای دیدن دوره های فضای سبز کلیک کنید